Begin september werd ik – Gert Reezigt – tijdens een karweitje in de tuin getroffen door een hartinfarct. Mijn buurman, die een keer een cursus reanimeren had gevolgd, was er snel bij en startte met de levensreddende handelingen. Een toevallige voorbijganger die over de Kempenlaan kwam en goed kon reanimeren, sprong over het kattenhek rond onze tuin en heeft het van hem overgenomen. Vrij snel had ik weer een hartslag en kon ik met de ambulance vervoerd worden naar het Isala Ziekenhuis in Zwolle.
Na een aantal dagen ben ik met succes geopereerd en kon ik gaan werken aan mijn herstel en revalidatie. Tot nu toe gaat het heel goed met mij. Het traject fysiotherapie (2 keer per week) is inmiddels afgerond en vanaf volgende week ga ik aan de slag met een individueel trainingsprogramma dat wordt opgesteld door de fysiotherapeut.
Ik ben heel blij en dankbaar dat het tot nu toe gaat zoals het gaat. Er was niet veel voor nodig geweest of het was (waarschijnlijk) heel anders afgelopen. Toen ik op de bewuste zaterdag begon aan de klus in de tuin, was Jannie -mijn vrouw – niet thuis. Zo’n 10 minuten voor ik het infarct kreeg, kwam ze thuis. Als ze een half uurtje later was thuisgekomen…
De afgelopen weken heb ik de vv Nunspeet leren kennen als een meelevende, betrokken vereniging. Niet alleen in voorspoed, maar ook in tegenspoed. HEEL VEEL DANK DAARVOOR!!!
Groet,
Gert en Jannie Reezigt
