Inmiddels heeft bijna iedere voetballiefhebber er wel eens van gehoord. De voorste kruisband (vkb). Een blessure aan een kruisband lijkt steeds vaker voor te komen. Niet alleen in het profvoetbal, maar zeker ook op de amateurvelden hoor je het steeds vaker. Ook bij de vv Nunspeet kunnen ze er inmiddels volop over meepraten, met Lars ten Dolle, speler van het 1e elftal als meest recente slachtoffer.
Toch gaat het slechts om minder dan 1% van alle voorkomende voetbalblessures. Ze zijn zo berucht omdat het herstel vaak lang duurt. In de laatste 30 jaar zijn er veel verschillende operatietechnieken gebruikt en nog altijd ontbreekt de perfecte oplossing. In de media wordt vaak gesproken over een revalidatieperiode van 6-9 maanden, maar in werkelijkheid zien we dat het vaak eerder 9-12 maanden duurt en soms nog langer.
Er wordt nog altijd veel onderzoek gedaan naar de oorzaak van deze blessures. De opkomst van kunstgras krijgt veelal de schuld, maar de statistieken bevestigen deze aanname tot op heden niet. Het sneller wordende voetbalspel, het toenemende aantal vrouwen in de voetbalsport, het eenzijdiger bewegen van mensen in het algemeen zijn bijvoorbeeld factoren die moeilijk te onderzoeken zijn en wel degelijk een rol zouden kunnen spelen.
Om meer inzicht te krijgen in zowel de oorzaak als de revalidatie van deze blessures is het vooral van belang om naar het ontstaansmechanisme te kijken. De voorste kruisband heeft primair 2 functies: voorkomen dat het onderbeen tijdens bewegen te ver naar voren schiet en beperken van te grote draaibewegingen in de knie. De oorzaak van een gescheurde kruisband is een geforceerd zwik-, draai en/of overstrekbeweging van de knie.
Tijdens het voetbalspel komen er veel krachten op het lijf die in een split-second verwerkt moeten worden. Deze krachten worden niet alleen opgevangen door het kniegewricht, maar door het hele lijf en zo zie je voor elke actie een bewegingsketen ontstaan. Zwaktes in deze keten zullen er voor zorgen dat er grotere krachten op het kniegewricht vrijkomen en daarmee loop je dus een vergroot risico op het verkrijgen van deze blessures.
De sportfysiotherapeut maakt tijdens de revalidatie gebruik van deze bewegingsketens, maar kan hier ook gebruik van maken in bijvoorbeeld blessurepreventieprogramma’s. Preventieprogramma’s zijn gericht op het verbeteren van kracht, snelheid, uithoudingsvermogen en voetbalspecifieke coördinatie. Dit komt allemaal samen in de term ‘voetbalconditie’. Veel factoren spelen hierbij een rol, die veelal individueel bepaald zijn. Wel weten we inmiddels vanuit wetenschappelijk onderzoek dat de revalidatie zoveel mogelijk individueel en sportspecifiek afgestemd moet worden.
In de zomer van 2017 scheurde Bart van Loo, speler van het 2e elftal, zijn meniscus en voorste kruisband. In november is hij geopereerd en werkt inmiddels 3x per week keihard onder begeleiding van de sportfysiotherapeut aan zijn herstel. In de eerste fase werkten we samen hard om de mobiliteit van de knie volledig terug te krijgen. Ondertussen zijn we een aantal stappen verder en zijn we naast alle krachttrainingen ook op het veld aan de slag gegaan.
Om een indruk te krijgen van hoe de revalidatie eruit ziet hebben we een korte film [klik hier] gemaakt. De weg is nog lang, maar elke dag komen we dichterbij een terugkeer op het veld!
Wil je meer informatie over de vkb-revalidatie of ben je geïnteresseerd in hoe jij blessurepreventief kan trainen, neem dan contact op via werner@vandermeijdenfysiotherapie.nl of bel naar 0341 263512.
Werner Pluim, MSc
Sportfysiotherapeut
Van der Meijden fysiotherapie Nunspeet
