Hoe fijn zou het zijn als je lekker zou kunnen voetballen met de wetenschap dat je niet geblesseerd kan raken?
We zullen jullie meteen uit deze droom helpen. Dit is helaas niet mogelijk. Voetballen is een intensiteitssport met ook nog eens een grote kans op fysiek contact met een medespeler of tegenstander waardoor er een groot blessurerisico ontstaat. Het voetballen vergt veel van het lichaam: springen, sprinten, afremmen, richtingsveranderingen, korte draaibewegingen en het trappen van de bal zijn bewegingen die door gewrichten en spieren steeds weer opnieuw moeten worden uitgevoerd en opgevangen. Blessures die daarbij kunnen ontstaan worden opgedeeld in contactblessures en non-contactblessures. Verder kan je een opdeling maken voor wat betreft lichaamsdelen waaraan de meeste blessures ontstaan.
Bij professionals zie je statistisch gezien meer spierblessures en in het amateurvoetbal veelal gewrichtsklachten of klachten aan structuren die het gewricht primair beschermen zoals bij enkelbandletsel en kniebandletsels.
Als het gaat om spierblessures spreken we al snel van een overbelastingsblessure, waarbij met name de hamstrings en liesstreek het meest kwetsbaar zijn.
Als we het hebben over het terugdringen van het aantal blessures is het belangrijk om verschillende risicofactoren in kaart te brengen. Hierbij wordt er onderscheid gemaakt tussen intrinsieke (persoon gerelateerde) en extrinsieke (omgeving gerelateerde) risicofactoren. Een aantal algemene risicofactoren zijn:
Intrinsieke risicofactoren
• Onvoldoende lenigheid
• Eerdere spierblessure
• Gebrekkige looptechniek
• Spierkrachtverlies
• Onvoldoende uithoudingsvermogen
• Mentale gebreken
Belangrijkste extrinsieke risicofactoren
• Mentale voorbereiding
• Fysieke voorbereiding
• Tijdsverdeling: meer kans op blessures aan het begin en het einde van het seizoen
• Veldconditie
• Type voetbalschoen
• De coach: naarmate het niveau toeneemt speelt deze risicofactor een grotere rol
Wanneer een speler zich bij de fysiotherapeut meldt krijgen we vaak 2 vragen: Wat heb ik precies? Wanneer kan ik weer spelen?
Als we dit tegen het licht van de genoemde risicofactoren aanhouden zie je dat deze vraag niet zo eenvoudig te beantwoorden is als dat het vaak gedaan wordt.
Twee minstens zo belangrijke vragen zouden moeten zijn: Is het verantwoord om te spelen? Hoe groot is het risico op blijvende schade, nieuw of groter letsel?
Spelers en trainers denken zelf nog vaak dat preventieve trainingen alleen zinvol zijn om non-contactblessures tegen te gaan. Vanuit verschillende studies, maar ook vanuit de praktijk zien we dat dit vaak anders ligt. Het is uiterst zinvol om je lichaam optimaal voor te bereiden op de fysieke prestatie die het voetballen met zich meebrengt. Binnen je voetbaltrainingen gebeurt dit onder leiding van de voetbaltrainer het meest sportspecifiek. Overbelastingsblessures worden vaak in de schoenen geschoven bij trainers, maar dat verdient enige nuance.
Bij persoonlijke trajecten bereid je je lichaam voor om hierbij steeds weer het maximale te kunnen bereiken. O.a. werken aan je spierkracht, spierlengte, looptechniek, maar ook hulp bij je trainingsopbouw na een eerdere blessure proberen wij zo sportspecifiek mogelijk te organiseren. Je gaat hierdoor je eigen lichaamssignalen beter herkennen en je leert zelf beter inschatten welke inspanning je kan leveren. In samenwerking met trainers kan de belasting beter worden afgestemd op het niveau en het individu. Zo creëren we samen voorwaarden om beter te kunnen presteren met een kleinere kans op blessures en dus automatisch meer voetbalplezier.
Afgelopen seizoen zijn wij als fysiotherapiepraktijk Van der Meijden bij vv Nunspeet begonnen met het afnemen van fysieke testen bij de 1e selectie en later ook de JO19-1. Per speler hebben we proberen in kaart te brengen of er risicogebieden zijn en met een aantal zijn we een individueel trainingstraject gestart.
De meest recente debutant in de 1e selectie was 1 van hen. Jonathan van ‘t Hof staat binnen vv Nunspeet bekend als een groot talent, maar werd ook vaak gekscherend ‘een man van glas’ genoemd. Voor de winterstop wist hij door diverse blessures nog geen 2 volledige wedstrijden achter elkaar te spelen. Naast zijn trainers, teamgenoten, maar ook wij als fysiotherapeuten, baalde Jonathan in eerste instantie zelf het meeste hiervan. “Kunnen jullie mij helpen om datgene te doen wat ik het allerleukste vind?”
Wekelijkse trainingen, veel overlegmomenten met zijn trainers en blijven investeren in zichzelf brachten hem naar een hoger fitheidsniveau. Na iedere training en wedstrijd zijn er pijntjes, maar het weerhoudt hem er niet meer van om te blijven trainen en iedere week fitter en beter te worden. Het is een utopie om te denken dat er geen nieuwe blessures bij hem zullen ontstaan, maar voorlopig is hij wel het bewijs dat hard werken loont.
We zijn dan ook ontzettend trots op Jonathan dat hij inmiddels zijn basisdebuut heeft mogen maken. Wat ons betreft is hij een bewijs dat blessurepreventietrajecten uiterst zinvol zijn en hopen dat hij voor anderen een bron van inspiratie kan zijn om ook aan de slag te gaan.
Als jij als speler, speelster of als trainer hier hulp bij wil ontvangen kan je vrijblijvend contact opnemen met ons. Dat kan telefonisch 0341 263512 of per mail naar werner@vandermeijdenfysiotherapie.nl
Werner Pluim, MSc
Sportfysiotherapeut
Van der Meijden fysiotherapie Nunspeet
